şuan çok doluyum , anlatacaklar çok fazla ama on bin filtreden geçirerek yazsam ancak rahat ederim bu durumda.. neyse kısaca özet geçeyim yeni mezun ve yeni işe başlamış benim rutinimi..
işim çok ağır değil, zaten iş yapmaktan yorulmam ben, bir laf, bir hareket , bir sinir bozucu tavır çileden çıkarır beni.. dövülmüşüm de yorulmuşum gibi olurum , huzursuz eden olaylar karşısında..
o yüzden işimi seviyorum ama ara ara yaşadığım olaylar iş hevesimi çok fena kırıyor..
daha yeniyim , demek ki normal böyle şeyler diye diye sabrediyorum o kadar..
bu arada dershanem açıldı hafta içi üç gün saat 6'da işten çıkıyorum 10'a kadar ders dinliyorum.. sadece dinliyorum ama beynime pek bir şey girdiğini söyleyemem, o saatten sonra insan "bırakın beni de yatıp uzanayım" modunda oluyor bilirsiniz..
ama yapacak birşey yok, bu sene atanmaya taktım kafayı, hem de acilen istanbula atanmam lazım!
4 sene yaşamak hayli alıştırdı beni istanbula.. trabzon'da özgür değilim gibi.. yani her istediğimi yaparım ama gizli bir baskı var burda.. bazen boğuluyorum..
No comments:
Post a Comment